Een warm welkom in Den Helder: hoe Marlies Pfann nieuwkomers thuis laat voelen

Al meer dan twintig jaar bouwt Marlies Pfann bruggen tussen mensen. Als directeur van het Internationaal Vrouwencentrum (IVC) in Den Helder zet ze zich dagelijks in voor solidariteit. Dit jaar viert het IVC haar 40-jarig bestaan. De organisatie ondersteunt vrouwen, waaronder vrouwen met een migratieachtergrond, om te integreren en zelfstandig te worden. In 2024 kreeg het IVC voor het eerst de kans om twee gezinnen te verwelkomen via het community sponsorship programma van Samen Hier. “Samen met vrijwilligers, Samen Hier en de gemeente zetten we ons in voor een veilige en menselijke landing voor nieuwkomers. Dit maakt het werk zo leuk,” vertelt Marlies.

Het IVC is al decennialang een vertrouwde plek in Den Helder. Onder leiding van Marlies ontwikkelde het IVC programma’s en lesmateriaal voor en door mensen met een niet-westerse migratieachtergrond. Daarmee ondersteunen ze hen op weg naar werk en zelfstandigheid. “Velen verklaarden ons voor gek dat we hieraan begonnen, maar het is gelukt,” zegt Marlies trots. Met de kennis en kunde van vrijwilligers en wetenschappers heeft het materiaal zelfs aandacht gekregen van UNESCO, wat een bijzondere erkenning is voor het harde werk en de toewijding die hierin is geïnvesteerd.

De inzet voor solidariteit bleef niet onopgemerkt. De gemeente en Samen Hier benaderden het IVC met het verzoek om twee hervestigde gezinnen in Den Helder te ondersteunen bij het opbouwen van een nieuw bestaan in Nederland. Dankzij hun jarenlange ervaring in het ondersteunen van mensen met een migratieachtergrond was het IVC de perfecte partner.

Vanaf het eerste moment klikte het tussen de gezinnen en de Samen Hier groep. Binnen één dag werden er voor de kinderen voetbalschoenen geregeld en kreeg ieder gezinslid een warme winterjas. “Dit zijn van die kleine momenten waarop je ziet dat een gezin echt warm wordt ontvangen en dat er snel vriendschappen ontstaan,” legt Marlies uit. 

Er is één moment dat Marlies nooit zal vergeten. Een vrouw uit een van de nieuwkomersgezinnen wilde zelf vrijwilliger worden, maar dan voor het andere gezin dat later zou aankomen in Den Helder. “Ze wilde die hulp ook aan anderen geven. Deze vrouw is een onmisbare schakel voor ons allemaal en doet het ontzettend goed,” vertelt Marlies.

Ook buiten het IVC groeien de relaties tussen de gezinnen en vrijwilligers. Zo ontving Marlies meerdere foto’s van de Samen Hier groepen en gezinnen die samen Pasen vierden met spelletjes en eten. “Dit gebeurde buiten de organisatie en laat zien dat de vrijwilligers en gezinnen inmiddels ook écht vrienden zijn geworden,” aldus Marlies.

Voor Marlies betekent solidariteit het besef van saamhorigheid en bereidheid om samen de verantwoordelijkheden daarvan te dragen. Dit ervaart Marlies ook sterk binnen het IVC. “We kunnen ons hier goed in elkaar verplaatsen en daarom zijn wij heel solidair en saamhorig. Dit maakt de sfeer hier ook zo hecht en fijn. Het voelt als een warme deken.” Datzelfde ziet Marlies ook terug bij de twee gezinnen en de Samen Hier groepen: “Solidariteit ontstaat vanzelf als je elkaar echt begrijpt. We dragen allemaal een soortgelijke rugzak, want veel mensen hebben een migratieachtergrond”.

Een warm welkom voor nieuwkomers zit volgens Marlies in de kleine gebaren. Dat kan in de vorm zijn van het delen van tips of uitleg geven over iets wat hier vanzelfsprekend is. “Het is belangrijk om voor elkaar open te staan,” geeft Marlies aan. Maar solidariteit gaat nog een stapje verder: “Probeer je eigen referentiekader los te laten, kijk vanuit een andere cultuur en ben écht nieuwsgierig naar de ander. Dat verrijkt je leven enorm.”

Marlies hoopt dat de vriendschappen tussen de vrijwilligers en gezinnen blijven groeien, “Ik twijfel er niet aan dat dit zal verdwijnen. Ze zijn echte geluksvogels”. Voor de twee gezinnen zorgde community sponsorship voor een zachte, menselijke landing in Nederland. “Het is een mooie manier om nieuwkomers te ontvangen,” benadrukt ze.

Voor Marlies is het werk bij het IVC nog lang niet klaar. “Het geeft zo’n positieve energie om met mensen mee te lopen en ze te zien groeien en bloeien”. En dat wil ze nog lang blijven doen – mét een wens voor de toekomst: “Ik zou het prachtig vinden om dit werk ooit door te geven aan de volgende generatie.”

Geschreven door Sybrich Stielstra